Zapraszamy do zapoznania się z historią naszej szkoły.
Szkolnictwo na naszym terenie zaczęło się rozwijać już w latach powojennych, kiedy do Walimia przyjeżdżali osiedleńcy z centralnej Polski i przesiedleńcy z Ukrainy i Białorusi. Niestety, niewiele wiemy o tych najwcześniejszych latach, czterdziestych i pięćdziesiątych, gdyż nie udało się dokumentów z tego okresu. Pierwsze udokumentowane informacje mówiące o rozwoju szkolnictwa w Walimiu sięgają drugiej połowy lat pięćdziesiątych. Wiadomo, że w tym okresie szkoła mieściła się przy obecnej ulicy 3-go Maja, w budynku nr 4. 
Kierownikiem był wówczas pan Antoni Paszkowski, a do szkoły uczęszczały nie tylko dzieci przesiedleńców, ale także dorośli ludzie, którym wojna przeszkodziła w zdobyciu podstawowego wykształcenia.
Do Walimia napływała wciąż nowa ludność i szybko okazało się, że budynek jest po prostu za mały, aby pomieścić wciąż powiększającą się liczbę uczniów, dlatego w latach pięćdziesiątych szkoła rozpoczęła działalność w budynku „Marzenka” przy obecnej ulicy Piastowskiej. Jej kierowniczką została pani Kazimiera Grzywacz, funkcję zastępcy pełniła pani Janina Owczarz, a sekretarką była pani Krystyna Kucharska. To właśnie w tym okresie, tzn. w latach 1955 – 1959 w szkole rozpoczęli pracę nauczyciele, którzy potem przez wiele lat stanowili jej kadrę pedagogiczną: pani Irena Łukacz, pani Leokadia Sołtys, państwo Henryka i Henryk Ciepłuchowie, państwo Janina i Zbigniew Molakowie, pani Maria Pelczar. Na początku lat sześćdziesiątych do tego grona dołączyli: państwo Teresa i Tadeusz Warzechowie, pani Zuzanna Michałowska, państwo Urszula i Fryderyk Stramlowie. To właśnie ci nauczyciele z poświęceniem i wielkim zaangażowaniem budowali nowoczesną powojenną oświatę. Większość mieszkańców Walimia to ich wychowankowie. Niektórzy z nich odeszli już od nas, ale z pewnością pamięć o nich pozostała.
Warunki pracy, zarówno uczniów, jak i nauczycieli nie były łatwe; lekcje odbywały się w trzech budynkach: wspomnianej już „Marzence”, budynku przy obecnej ulicy Wyszyńskiego 26, gdzie na parterze znajdowała się szkolna biblioteka, oraz w budynku nr 27 przy ulicy Wyszyńskiego. Oprócz zajęć dla najmłodszych uczniów, równolegle prowadzono kształcenie dorosłych. Wszystko to nastręczało wielu trudności, zarówno w sferze organizacyjnej, jak i administracyjnej, dlatego kierowniczka szkoły pani Kazimiera Grzywacz podjęła starania o budowę nowej placówki i już we wrześniu 1963r. uczniowie rozpoczęli naukę w nowym, na owe czasy bardzo nowoczesnym, budynku (w którym obecnie mieści się gimnazjum).
Przez wiele lat nauka w szkole odbywała się na dwie zmiany. Aby zlikwidować dwuzmianowość, w latach 80-tych zaczęto rozbudowę. Obok dotychczasowego budynku powstał nowy, w którym w 1 września 1994r. rozpoczęły naukę klasy I – III oraz oddziały przedszkolne.
W 1972 r. odeszła na emeryturę wieloletnia kierowniczka, pani Kazimiera Grzywacz, a jej następcą został pan Jan Pakuła z zastępcą panem Tadeuszem Warzechą. Pan Tadeusz Warzecha pełnił obowiązki zastępcy tylko przez rok 1972/73, a w roku szkolnym 1973/74 tę funkcję objęła pani Urszula Stramel.
Lata osiemdziesiąte to okres częstych zmian na stanowisku dyrektora szkoły. W latach 1976-80 dyrektorem szkoły był pan Józef Wojciechowski, zastępcą pani Stanisława Kuliniak. W 1982 r. po odejściu Józefa Wojciechowskiego, funkcję tę objęła pani Stanisława Kuliniak, z zastępcą panią Ireną Rudnicką.
W 1984r. pani Stanisława Kuliniak została inspektorem, pani Irena Rudnicka dyrektorem, a zastępcą – pani Marta Bulkiewicz.
Stabilizację na stanowisku dyrektora przyniósł rok 1988, kiedy dyrektorem została pani Marta Bulkiewicz, która pełniła tę funkcję nieprzerwanie do roku 2002. Zmieniali się tylko jej zastępcy, byli to: pan Andrzej Jurczyński – 1988-1992r. i pani Zofia Rafałowicz – 1992-2000r.
Rok 1999 to ważny rok dla szkolnictwa, oświatę objęła reforma wprowadzająca wiele zmian zarówno w systemie nauczania, jak i sposobie jego organizacji. Powstały gimnazja, w których naukę kontynuowała młodzież po ukończeniu sześcioklasowej szkoły podstawowej. W jednym z budynków (starszym) powstało gimnazjum, którego dyrektorem został pan Andrzej Jurczyński, w nowym – szkoła podstawowa, której dyrektorem była pani Marta Bulkiewicz.
W 2002 r. powołany został Zespół Szkół w skład którego weszła Publiczna Szkoła Podstawowa i Publiczne Gimnazjum. Dyrektorem został pan Andrzej Jurczyński, a wicedyrektorem pani Małgorzata Jarczok. 5.07.2010r. Rada Gminy Walim nadała Zespołowi Szkół w Walimiu imię Polskich Noblistów.
1 września 2011r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora i wicedyrektora Zespołu Szkół im. Polskich Noblistów w Walimiu, dyrektorem została pani Małgorzata Jarczok, a wicedyrektorem Greta Piasecka-Gajdzis. Taki stan rzeczy trwa do dziś.
1 września 2017r. Zespół Szkół został przekształcony w Publiczną Szkołę Podstawową im. Polskich Noblistów.
Tyle historii. My w tym momencie tworzymy nowy jej rozdział. Dbając o dobre imię szkoły, o jej godność i prestiż, staramy się kontynuować dzieło naszych poprzedników.
Przedstawiamy prezentację: Historia szkoły